14 juli 2020 In de media

Ex Vitesse-toptalent verliet het profvoetbal op zijn 21e voor een nieuwe roeping

Het is nog niet zo lang geleden dat Amine Ennali de voetbalwereld letterlijk aan zijn voeten had liggen. Op negentienjarige leeftijd verliet hij de jeugdopleiding van Vitesse voor die van Lazio, waar hij uiteindelijk op het trainingsveld stond met onder meer Stefan de Vrij, Miroslav Klose, Felipe Anderson en Keita Baldé Diao.
Ruim vier jaar nadat hij tegen het eerste van de Italiaanse grootmacht aanschurkte, heeft hij het profvoetbal definitief vaarwel gezegd. De nieuwe roeping van Ennali is om kinderen met zijn in Amsterdam gevestigde Lazio Academie te behoeden voor de fouten die hij als profvoetballer maakte én de lessen bij te brengen die hij in een enerverende reis van zes jaar opdeed.

Daar zat Ennali dan, zielsalleen in een appartement in het Spaanse Lepe. De nu 23-jarige Amsterdammer had twee jaar geleden net getekend bij San Roque de Lepe, in een uiterste poging om zijn ooit veelbelovende carrière nieuw leven in te blazen. De zon scheen in het op een steenworp afstand van de Portugese grens gelegen Lepe, zoals hij dat in Andalusië praktisch het hele jaar doet.

Maar was dit nu de droom waarvoor Ennali ooit huis en haard achter zich had gelaten? Waar ging dit avontuur op het vierde niveau van het Spaanse voetbal hem naartoe leiden? Hij kon geen antwoorden geven op deze vragen en begon terug te verlangen naar Amsterdam. “Na een tijdje dacht ik: ik wil dit niet. Ik was jong en wist niet waar ik naartoe wilde met het voetbal. Toen heb ik mijn contract ingeleverd en ben ik terug naar Nederland gegaan”, vertelt Ennali in gesprek met Voetbalzone. Het betekende, naar nu blijkt, een definitief afscheid van het profvoetbal.Ennali begon een halfjaar geleden de Lazio Academie in Amsterdam.In Amsterdam sloot Ennali zich aan bij amateurclub AGB. “Als je prof bent geweest, wil je in het betaald voetbal blijven. Maar het is de vraag hoe je met de druk omgaat. De ene verwerkt het door op vakantie te gaan, de ander door boeken te lezen. Iedereen verwerkt het anders en ik verwerkte het door naar de amateurs te gaan. Mijn doel was om lekker te voetballen, ik wilde de druk van mijn schouders halen. Ik dacht: ik ga lekker bij de amateurs spelen en we zien wel waar het gaat eindigen”, legt hij uit. In de afgelopen twee jaar lag de weg naar het profvoetbal open, want er bestond belangstelling vanuit Italië en Spanje. Ennali vond een roeping die hem veel meer voldoening gaf dan ten koste van alles te willen terugkeren naar het betaald voetbal.

Ennali begon met privétrainingen, aanvankelijk voor één jongetje. “Het werden er twee, drie, vier, ga zo maar door. Het merendeel van die jongetjes maakte de overstap naar een profclub: Ajax, FC Utrecht, AZ. Ik dacht toen: hé, we doen iets goed. We weten die kinderen op de juiste manier te raken.” Het resulteerde zes maanden geleden in het ontstaan van de Lazio Academie. “Lazio won wedstrijden op wilskracht en karakter, dat hebben ze van de Romeinen en dat vond ik heel mooi. Ik vond dit in Nederland een beetje ontbreken, het is allemaal op basis van techniek en tactiek. Lazio is op de hoogte, alleen is er nog geen samenwerking. Als ik internationaal ga, is de mogelijkheid tot een samenwerking er wel”, zo verklaart Ennali de keuze voor de naam. Hij benadrukt dat de Lazio Academie voor kinderen een ‘extra’ is buiten hun eigen club. Wel worden er inmiddels wedstrijden georganiseerd, omdat het in de woorden van Ennali in de ontwikkeling van jeugdspelers ook heel belangrijk is om in teamverband te spelen.

Mede daardoor is de Lazio Academie in het afgelopen halfjaar zo hard gegroeid dat Ennali het in zijn eentje niet meer aankon. Inmiddels telt de academie driehonderd leden en zijn er met onder meer voormalig profvoetballers Gregory Nelson en Dominique Kivuvu de nodige trainers binnengehaald. “Mijn doel is om de mindere jongens richting profclubs te helpen. Scouts van bvo’s kijken toch allemaal naar selectieteams, waardoor jongetjes die er net tegenaan zitten buiten de boot vallen. Alles is mogelijk als je erin gelooft, dat willen we ze bijbrengen. Dit geeft me meer voldoening dan het profvoetbal. Afgelopen week heb ik een jongen naar Roda JC gebracht en toen ik zag hoe blij hij en zijn familie waren met de stappen richting zijn droom, gaf me dat zóveel voldoening. Ik breng nu de lessen uit mijn eigen carrière over aan die kinderen. Binnen het veld, want ik heb heel veel kennis meegekregen van Peter Bosz, John Lammers, Simone Inzaghi en Mark Wotte: dat zijn trainers met kwaliteit. Maar ook buiten het veld. Ik maakte heel veel goede stappen, tekende goede contracten, maar kreeg niet de juiste begeleiding.”

Tussen 2013 en januari 2016 speelde Ennali voor Vitesse.Ondanks dat Ennali al op jonge leeftijd uit het profvoetbal stapte, heeft hij een rugzak propvol kunnen stoppen met ervaringen en lessen. Op zestienjarige leeftijd werd hij door Vitesse weggehaald bij FC Volendam. In Arnhem ging het allemaal razendsnel met de dribbelaar: binnen de kortste keren werd hij doorgeschoven naar Jong Vitesse, kreeg hij een profcontract, nam toenmalig hoofdtrainer Peter Bosz hem mee op trainingskamp met de hoofdmacht en maakte hij zijn officieuze debuut in een oefenwedstrijd tegen Cercle Brugge. “Stond ik ineens op het veld met Zakaria Labyad, Bertrand Traoré, Davy Pröpper… Ik heb met hele goede voetballers gespeeld en heel veel van hen geleerd, ik vind het mooi om daarop terug te kijken en keek tegen hen op. Jan-Arie van der Heijden rende bijvoorbeeld niet tot de pion, maar om de pion. We kregen chips, die bijhielden hoeveel meters we maakten. Van der Heijden maakte meer meters dan hij moest maken en daardoor zag Bosz een echte prof in hem. Hoe meer meters je maakt, hoe sterker je wordt en hoe meer je uit jezelf kan halen. Het is iets heel kleins, maar dat kan ik wel meegeven aan de jeugd om hen sterker en beter te maken.”

“Toen ik het goed deed bij Vitesse en stappen maakte, kwam familie die ik daarvoor niet kende me ineens opzoeken. Maar dat vind ik ook wel terecht, hoor. Ze krijgen signalen door dat hun neef stappen maakte en profvoetballer ging worden, dus dan krijg je heel veel mensen om je heen die dichtbij je willen zijn. Dat is met profvoetbal nu eenmaal zo”, gaat Ennali verder. Er bestonden bij Vitesse niet alleen maar positieve geluiden. Hij besloot in Amsterdam te blijven wonen en reisde eerst per trein en later met de auto iedere dag op en neer naar Arnhem. “Ik had momenten dat ik een file tegenkwam in Utrecht, waardoor ik te laat kwam. Dat hoort niet, natuurlijk. Als ik nu een voetballer zou begeleiden die bij Vitesse speelt, zou ik hem aanraden een appartement in Arnhem te nemen en daar naar school te gaan. Of eerder te vertrekken van huis. Een uur, of twee uurtjes zelfs, want er is altijd file. Je krijgt niet echt heel snel een stempel, dat doe je zelf. Als je een paar keer te laat komt, word je gezien als laatkomer. Ik had toen niet de juiste begeleiding of het juiste besef, dat probeer ik die kinderen nu wél bij te brengen.”

Heeft dat stempel uiteindelijk zijn vertrek bij Vitesse ingeleid? “Niet echt, maar wel”, luidt het cryptische antwoord van Ennali, die vrijwel direct uitlegt wat hij bedoelt. “In het profvoetbal kijken ze naar alles. Hoe hoger je wil voetballen, hoe scherper je wordt bekeken. Het hoort dus bij het profvoetbal dat je op tijd aankomt, misschien zelfs te vroeg. De kinderen hebben dat besef nog niet, dus ik probeer ze dat nu mee te geven. Je kan voor de training ook aan jezelf werken, in het krachthonk of op het veld. Ik kijk niet met spijt terug, dingen gaan zoals ze moeten gaan. Als ik dingen anders had kunnen doen, had ik eerst in Nederland geprobeerd om door te breken.” Beide partijen besloten in januari 2016 in onderling overleg uit elkaar te gaan. Er bestond de nodige belangstelling voor Ennali, maar Lazio en Fulham waren het concreetst. Hij vloog eerst naar Rome en kreeg daar al een dusdanig goed gevoel, dat hij direct tekende en nooit een bezoek bracht aan Fulham."Als ik dingen anders had kunnen doen, had ik eerst in Nederland geprobeerd om door te breken.”“Als ik terugkom op begeleiding, had ik korte- en lange termijndoelen moeten maken om te bepalen welke stappen ik op welke momenten had moeten zetten. Nu was het gewoon van: oké, ik heb talent. Heel veel clubs zijn geïnteresseerd, ik wil naar het buitenland. Als ik nu een kind begeleid dat ook Amine heet, zou ik met hem een ontwikkelingsplan opstellen om te kijken wanneer het beste moment is om die stap te zetten. Daarmee zeg ik niet dat ik bij Fulham had moeten gaan kijken. Ik heb de stap naar Lazio gemaakt, een hele mooie club en daar heb ik veel geleerd”, benadrukt Ennali. Hij kwam in het beloftenteam te spelen onder Simone Inzaghi, tegenwoordig hoofdtrainer bij Lazio. Het eerste dat de drievoudig Italiaans international deed, was Ennali klaarstomen voor de positie van wingback.

Lees hier verder voor het hele artikel van Chris Meijer

Voetbalzone / Foto’s SV – Vitesse

Hoofdsponsor: