Merchandise
29 augustus 2019
In de media
Al 235 handtekeningen op paraplu’s
Ik krijg alleen maar positieve reacties, van de spelers, maar ook van de andere Vitesse- supporters.” Hans Dirksen is een geboren en getogen Arnhemmer en dus ook een echte Vitesse-supporter.
"Als kind speelde ik al voetbal op de velden bij Sonsbeek. Ik woonde daar vlakbij en ja, Arnhem en Vitesse horen gewoon bij elkaar, zoals één plus één, twee is. Sinds 1985 heb ik een seizoenskaart van de club, maar heb nooit de spelers om handtekeningen gevraagd op een shirt of iets dergelijks. Daar voelde ik mij toch wat te oud voor."
Zo rond 1990 kreeg hij voor zijn verjaardag een paraplu in de kleuren zwart/geel. "Toen bedacht ik mij dat het leuk zou zijn om zoveel mogelijk handtekeningen van (oud-)spelers en trainers te verzamelen en op die paraplu te krijgen, gewoon voor de lol. Er zit verder geen speciale gedachte achter."
Inmiddels heeft hij in die bijna dertig jaar vier grote paraplu's helemaal vol geschreven door spelers en trainers, "leder seizoen probeer ik weer de nieuwe spelers op mijn paraplu's te krijgen", vertelt Hans. "Dan ga ik bijvoorbeeld één of twee keer per jaar naar Papendal, om na de training de handtekeningen te bemachtigen. Ik word hierbij ook geholpen door een aantal mensen van de club, zoals Babs en Bernadette. Zij kennen mij natuurlijk en als het mij niet lukt om een nieuwe speler zijn handtekening te laten zetten, zorgen zij ervoor dat ik die handtekening alsnog krijg."
Daarnaast gaat hij soms ook naar reünie's van oud-spelers of zelfs een enkele keer naar hun huis. "Ik word ook door mensen aangesproken in het stadion. Zo van 'wist je dat die man daar in het verleden ook voor Vitesse heeft gespeeld? Die wil vast ook op de paraplu'. Ik ken die oud-spelers vaak helemaal niet, maar het is natuurlijk ontzettend leuk dat ze ook hun handtekening willen zetten."
Hans is de enige supporter die met een paraplu het stadion in mag. "Je kunt een paraplu als wapen gebruiken, daarom mag het officieel niet. Maar ik heb de punt van de paraplu afgezaagd en een kaartje op zak van de security van Vitesse. De suppoosten kennen mij inmiddels ook, dus het kaartje hoef ik eigenlijk niet meer te laten zien. Tijdens risico-wedstrijden neem ik de paraplu niet mee. Ik ben toch bang dat deze kapot gaat en er staan handtekeningen op van spelers die niet meer onder ons zijn. Die krijg je dus nooit meer terug."
Enkele van de 235 handtekeningen zijn van spelers als: Bony, Frans de Munck, Theo Bos, Nikos Machias, maar ook de onlangs overleden Dejan Curovic. De oudste speler die op de paraplu staat begon in 1947 bij het eerste elftal.
Bij elke goal die Vitesse scoort klapt Hans de paraplu open en draait ermee in het rond. "Daarna doen de mensen om mij heen hun handen voor hun oren want dan fluit ik vier tot vijf keer heel erg hard. Dat is zelf op de tv te horen." De vierde paraplu is sinds deze week helemaal vol, maar niet getreurd: een vijfde paraplu zit er aan te komen.
Ook de handtekening van Wilfried Bony prijkt in de verzameling
Zo rond 1990 kreeg hij voor zijn verjaardag een paraplu in de kleuren zwart/geel. "Toen bedacht ik mij dat het leuk zou zijn om zoveel mogelijk handtekeningen van (oud-)spelers en trainers te verzamelen en op die paraplu te krijgen, gewoon voor de lol. Er zit verder geen speciale gedachte achter."
Inmiddels heeft hij in die bijna dertig jaar vier grote paraplu's helemaal vol geschreven door spelers en trainers, "leder seizoen probeer ik weer de nieuwe spelers op mijn paraplu's te krijgen", vertelt Hans. "Dan ga ik bijvoorbeeld één of twee keer per jaar naar Papendal, om na de training de handtekeningen te bemachtigen. Ik word hierbij ook geholpen door een aantal mensen van de club, zoals Babs en Bernadette. Zij kennen mij natuurlijk en als het mij niet lukt om een nieuwe speler zijn handtekening te laten zetten, zorgen zij ervoor dat ik die handtekening alsnog krijg."
Daarnaast gaat hij soms ook naar reünie's van oud-spelers of zelfs een enkele keer naar hun huis. "Ik word ook door mensen aangesproken in het stadion. Zo van 'wist je dat die man daar in het verleden ook voor Vitesse heeft gespeeld? Die wil vast ook op de paraplu'. Ik ken die oud-spelers vaak helemaal niet, maar het is natuurlijk ontzettend leuk dat ze ook hun handtekening willen zetten."
Hans is de enige supporter die met een paraplu het stadion in mag. "Je kunt een paraplu als wapen gebruiken, daarom mag het officieel niet. Maar ik heb de punt van de paraplu afgezaagd en een kaartje op zak van de security van Vitesse. De suppoosten kennen mij inmiddels ook, dus het kaartje hoef ik eigenlijk niet meer te laten zien. Tijdens risico-wedstrijden neem ik de paraplu niet mee. Ik ben toch bang dat deze kapot gaat en er staan handtekeningen op van spelers die niet meer onder ons zijn. Die krijg je dus nooit meer terug."
Enkele van de 235 handtekeningen zijn van spelers als: Bony, Frans de Munck, Theo Bos, Nikos Machias, maar ook de onlangs overleden Dejan Curovic. De oudste speler die op de paraplu staat begon in 1947 bij het eerste elftal.
Bij elke goal die Vitesse scoort klapt Hans de paraplu open en draait ermee in het rond. "Daarna doen de mensen om mij heen hun handen voor hun oren want dan fluit ik vier tot vijf keer heel erg hard. Dat is zelf op de tv te horen." De vierde paraplu is sinds deze week helemaal vol, maar niet getreurd: een vijfde paraplu zit er aan te komen.
Ook de handtekening van Wilfried Bony prijkt in de verzameling
Arnhemse Koerier / Foto’s SV – AK
