‘Het was toen veel gemoedelijker’

‘De Klassieker’ mag dan Ajax-Feyenoord zijn, meteen daarna komt Vitesse- NEC, denken ze in Gelderland graag. Nij­megen versus Arnhem. Derby van haat en nijd. Maar tot twintig jaar geleden was dat heel anders.

Voordat Vitesse en de Nijmegen Eendracht Combinatie ( Enniesee, zeggen ze in Nijmegen, NEK in Arnhem) hun ‘ burenruzies’ uit­vochten, waren de Gelderse wed­strijden met de meeste emotie die tussen geel-zwart en groen-wit. Vi­tesse tegen FCWageningen.

Vitessefan Geert van Leeuwen (64) denkt nog altijd met warmte terug aan de derby’s tegen de ‘Bergclub’. „Bij uitwedstrijden gin­gen we massaal naarWageningen.

Op de fiets of de brommer, en als het slecht weer was met de bus”, vertelt hij op Papendal tijdens een training van Vitesse.

„Het is al lang geleden, maar het had wel wat. Het was een mooie tijd”, mijmert Van Leeuwen. Zo­wel in Arnhem als inWageningen stonden de supporters gewoon door elkaar op de tribune. „Je had geen uitvakken, zoals nu. Het was allemaal veel gemoedelijker.”

Dat beaamt Dik Herberts (81). De Elstenaar voetbalde zijn hele loop­baan (1948-1959) als ‘snelle rechtsbuiten’ in het geel­zwart en speelde menige der­by tegenWageningen. „Wij wonnen vaak, maar het wa­ren altijd lastige duels. Ze hadden een goed elftal.”

Vitesse ging dan ook nooit onvoorbereid naar deWageningse Berg. „Onderweg gingen we in conclaaf, bij Nol in ’t Bosch in Ren­kum. Er was altijd een heel spekta­kel rond die wedstrijden. Toen de Oostenrijker Pepi Gruber Vitesse trainde, kregen alle spelers voor de derby een massage. Dat was des­tijds helemaal nieuw.”

InWageningen beroepen ze zich er graag op dat de erelijst van de plaatselijke FC veel langer is dan die van Vitesse. Maar in de onder­linge strijd lag Arnhem boven. Vi­tesse boekte zelfs de grootste zege ooit in een derby. In 1970 werd FC Wageningen op Nieuw-Monniken­huize met 7-0 verslagen.

FCWageningen, de opvolger in het betaald voetbal vanWVVWa­­geningen, ging in 1992 failliet. De betekenis van het ‘Ajax-Feyenoord van de Veluwezoom’ was toen al verflauwd. De laatste officiële der­by werd gespeeld op 25 maart 1989. Op Nieuw-Monnikenhuize won Vitesse met 3- 1.

In dat seizoen werden de Arnhem­mers kampioen van de eerste divi­sie. De promotie naar het hoogste podium betekende het einde van ‘De eeuwige strijd’, zoals ze inWa­geningen wel over de derby’s spre­ken. FCWageningen sleet nog drie jaar in de eerste divisie, voor het doek definitief viel.

Sinds StadionWageningse Berg staat te verpieteren, ligt de focus in Arnhem meer op Nijmegen, aangezwengeld door de anti- Arn­hemse sentimenten in deWaal­stad. Volgens Dik Herberts is daar­mee niks nieuws onder de zon.

„VoordatWageningen de grote ri­vaal was van Vitesse, waren de meest beladen wedstrijden die te­gen Quick Nijmegen.”

Dat die Nijmeegse club uit beeld verdween, had alles te maken met de invoering van het betaald voet­bal in Nederland, weet Herberts, die samen met oud-speaker Mar­tin Esveld nog dagelijks bezig is met Vitesse en de clubhistorie.

„De toenmalige voorzitter van Quick wilde amateur blijven. Later is NEC in dat gat gesprongen.”

Als Herberts nog eens over deWa­geningse Berg rijdt, maakt het sta­dion nog altijd indruk op hem, ver­telt hij. „Het is jammer dat FCWa­geningen weg is.” Ook supporter Geert van Leeuwen betreurt het dat de ‘vriendschappelijke derby’ niet meer bestaat. „Ik heb die club met pijn in het hart van het toneel zien verdwijnen.”

30 augustus 1970: Gerard Maurits scoort voor Vitesse. Frits van der Klift van FC Wageningen komt te laat om het doelpunt te verijdelen. Vitesse zou de thuiswedstrijd met een historische 7-0 winnen.

Gelderlander / Foto’s archief Vitesse