9 november 2017 In de media

Carel van der Velden, voetbalreiziger

Op Wikipedia is niets over hem te vinden, toch kan Carel van der Velden (45) op een mooie voetbalcarrière terugkijken. En in Arnhem en omgeving is hij geen onbekende.
Het begin

Als vierjarig jongetje begon Van der Velden met voetballen bij voetbalvereniging Zuid Arnhem, later bekend als AZ 2000. Je kon hem daar zeven dagen in de week vinden. Het jaar daarop mocht hij al snel in een elftal meespelen. Zijn talent bleef niet onopgemerkt en Van der Velden doorliep daar alle selectie-elftallen. Later mocht hij meetrainen met de B-jeugd van Vitesse en speelde hij mee in de selectie. In 1986-1987 werd hij gevraagd om een oefenwedstrijd te komen spelen bij FC Wageningen. Later die dag stond de technische man van FC Wageningen voor de deur. Al snel kwamen ze tot de conclusie dat ze met elkaar in zee gingen. Voor Van der Velden was dit een stapje vooruit. Bij FC Wageningen speelde hij in de landelijke jeugd en mocht hij vanaf dag één voor anderhalf jaar de aanvoerdersband dragen. “Toen ik bij FC Wageningen speelde, speelde ik ook in Jong Oranje. Het is wel apart als je dan tussen jongens staat die bij PSV, Ajax en Feyenoord spelen. Vroeger was er echt een groot verschil, tegenwoordig valt dat wel mee.” Van 1987 tot 1992 speelde Van der Velden bij FC Wageningen.

Willem van Hanegem

“Op mijn zestiende maakte ik mijn debuut in het betaalde voetbal. Regi Blinker en ik waren de jongsten en werden getraind door Piet Buter. Later kwam daar Willem van Hanegem bij. Ik was zijn oogappeltje. Hij zag mij als één van de grootste talenten van Nederland. Ik ben dankbaar dat ik toen iedere dag met hem mocht werken. Willem van Hanegem straalt gewoon voetbal uit, die man staat voor voetbal. Van Hanegem is samen met nog een paar Nederlandse voetballers het boegbeeld van de jaren ’70 en ’80. Ik heb misschien wel alles van hem geleerd. Door zijn manier van coachen leerde je drie/vier zetten vooruit te kijken en leerde je meer tijd aan de bal te zijn.”
 

Het vervolg…

“Helaas ging FC Wageningen in 1992 failliet. Door toedoen van Willem van Hanegem was er veel interesse voor mij bij andere clubs. Ik kon onder andere naar Roda JC of Feyenoord. Ik heb gekozen voor Vitesse, omdat ik een Arnhemse jongen ben en er is niets mooiers dan voor je eigen club te spelen. In 1992 speelde we de wedstrijd Vitesse-Real Madrid voor de Europa Cup II. In een mooi elftal met grote jongens: John van den Brom, Phillip Cocu, René Eijer, Hans van Haren, Frans Tijssen. Ik ben bij Vitesse nooit basisspeler geweest, omdat de rechterkant sterk vertegenwoordigd was door jongens als Edward Sturing, Latuheru en Martin Laamers. Daarom heb ik de keuze gemaakt om ergens anders te gaan spelen. Hans van der Pluijm had van Willem van Hanegem gehoord dat ik geen basisplaats had bij Vitesse en dat hij maar moest proberen om mij naar FC Den Bosch te halen. Het is jammer dat het bij Vitesse niet gelukt is. Ik heb daar een geweldige tijd gehad. Ik ben drieënhalf jaar bij FC Den Bosch basisspeler geweest. Ik kijk terug op een mooie tijd. FC Den Bosch is een gemoedelijke club, ‘echt Brabants’ en ouderwetse gezelligheid.”

“Mijn volgende stap in mijn carrière is bij FC Den Bosch gelegd, toen we in een wedstrijd tegen Telstar speelden. De trainer van FC Barnsley kwam kijken naar Arjan de Zeeuw, de centrale middenvelder bij Telstar. In die wedstrijd werd ik gekozen tot “man van de wedstrijd”. Ik had een goal gemaakt en twee assists. FC Barnsley was op zoek naar een spelverdediger op het middenveld, iemand die goed aan de bal is en mooie passes kan geven aan de buitenkant. Mijn spelersmakelaar, Humphrey Nijman heeft me toen naar voren geschoven. Ik heb daar een contract voor drieënhalf jaar getekend. Hier kwam door mijn schouderblessure abrupt een einde aan. Daarna heb ik bij nog bij Scarborough en Rushden & Diamonds in Engeland gevoetbald. Vervolgens heb ik nog twee prachtige jaren in Ierland gehad. Ik heb daar mogen spelen bij de kampioen van Ierland, Shelbourne FC. Met deze ploeg zijn we kampioen geworden en hebben we de beker gewonnen. Daarna ben ik naar Sligro Rovers gegaan, dit was tevens de laatste club en toen ben ik terug naar Nederland gegaan. Voor mij was Ierland het moment om mijn carrière af te bouwen.”

Ambitie

“Ik heb versneld de cursus UEFA-C en UEFA-B gedaan. Dat is allemaal perfect gegaan. Ik kreeg de kans om bij FC Den Bosch onder Arnold Scholten mijn stage te doen. Ik ben toen een jaar assistent-trainer bij O17 bij FC Den Bosch geweest. Ik ben geweldig begeleid door Edwin Peters. Het ging eigenlijk zo goed dat ik gevraagd werd om Jong FC Den Bosch te gaan trainen. Ik had met Erik van der Ven niet de klik die ik met Edwin Peters had. Hanky Laetemia werd trainer bij O19 FC Den Bosch en die vroeg of ik bij hem assistent-trainer wilde worden. Dat was eigenlijk beklonken en toen kwam RKC met de vraag of ik aan wou sluiten bij Jong RKC. Deze kans kon ik niet laten lopen. Deze jongens spelen in de Eredivisie en dat is weer een stapje hoger. Ik moet nog veel dingen leren. Ik heb de ambitie om door te stoten en ik heb al diverse leuke opstapjes gedaan in mijn trainerscarrière. Mijn ultieme doel is om trainer te worden in het betaald voetbal.”

Origineel artikel

ExProfs

Hoofdsponsor: