Merchandise
Marko Vejinovic – te aanvallend voor een ‘zes’
Noot: wegens het gebrek aan een vaste ‘6’ en de continue positiewisselingen in wedstrijden van Ajax, is besloten deze club buiten beschouwing te laten. Dit om het onderzoek eerlijker te maken. De cijfers komen van Squawka.
Aanvallende intenties
Dat Vejinovic aanvallende intenties heeft is snel duidelijk. Samen met De Roon, Rienstra en Clasie ondernam Vejinovic namelijk de meeste doelpogingen in de Eredivisie. Tevens is de middenvelder samen met Mokotjo en Ayoub het vaakst betrokken bij een doelpunt van zijn team, door zelf te scoren (penalty’s zijn weggelaten) of een assist te geven.
Opvallend is de hoge bijdrage van Ben Rienstra van PEC Zwolle. Zijn team heeft het minste balbezit van de onderzochte ploegen, maar de controleur schiet wel 1,50 keer per wedstrijd. Het verschil tussen de oud-Heraclied en Vejinovic wordt dan ook kleiner wanneer we de balbezit-correctie toepassen: 2,12 om 1,56. Bij de balbezit-correctie corrigeren we de statistiek, aan de hand van het gemiddelde percentage balbezit van de ploeg, naar de situatie waarin iedere ploeg 50% balbezit zou hebben. Op deze manier proberen we te voorkomen dat spelers en teams met een hoog (of laag) percentage balbezit onbewust bevoordeeld worden.
Een voorbeeld: zoals in tabel 1 te zien is, schiet Vejinovic per duel 2,37 maal. Gemiddeld genomen heeft Vitesse in deze wedstrijden 56% balbezit. De correctie is nu als volgt: we delen 2,37 door 56 en vermenigvuldigen het weer met 50, waarna Vejinovic op een gemiddeld aantal schoten van 2,12 per duel uitkomt. Op deze manier is de invloed van het balbezit zoveel mogelijk gerectificeerd en geeft de statistiek een eerlijker beeld van de situaties in de competitie.
Tabel 1: de aanvallende intenties van Vejinovic zijn duidelijk.
Een belangrijk cijfer waarmee de aanvalsdrang van een speler beoordeeld kan worden, is het aantal kansen dat hij creëert. Met deze statistiek kan worden aangetoond hoe aanvallend de speler ingesteld is, maar ook wat zijn functie in het team is. Een hoog aantal gecreëerde kansen betekent namelijk dat de speler een belangrijke kracht in het aanvalsspel is.
Vejinovic is de speler waar alles om draait bij Vitesse. Per wedstrijd weet de geboren Amsterdammer 2,03 aanvallen voor de geelzwarten op te zetten, waaruit een kans gecreëerd wordt. Onder de statistiek ‘gecreëerde kansen’ rekenen we assists en belangrijke passes. In deze statistiek is dus níét meegenomen of deze kans daadwerkelijk een doelpunt oplevert.
Tabel 2: gecreëerde kansen per 90 minuten.
Bijna 15% van de aanvallen van Vitesse begint bij de spelmaker, wat een hoog percentage is. Met dit percentage moet hij Yassin Ayoub van FC Utrecht achter zich houden, maar blijft hij eigenlijk ruimschoots voor op de concurrentie bij de andere Eredivisieclubs. Ook bij de topclubs is het percentage lager; zo creëert Jordi Clasie slechts 7,6% van de kansen van Feyenoord, terwijl in 2,5% van de gevallen Jorrit Hendrix degene is die aan de basis staat van een PSV-aanval. Dit hoeft echter niets te betekenen; waarschijnlijk liggen de kwaliteiten van deze spelers op andere onderdelen.
Tabel 3: alleen Yassin Ayoub is aanvallend meer aanwezig dan Vejinovic.
Hoewel het spel van Vitesse dus erg aanvallend is, is Vejinovic een speler die tevens wat rust zou moeten brengen in de passing. Naast het verzorgen van de opbouw is het bepalen van het tempo één van de kerntaken van een traditionele Hollandse ‘zes’. Dit bepalen van het tempo lijkt hij uitstekend te doen: de spelmaker geeft gemiddeld slechts 61,0% van zijn passes in voorwaartse richting, waarmee hij zes onderzochte concurrenten voorrang moet verlenen. Het feit dat hij weinig risico in zijn passing legt is tevens bevorderlijk voor zijn percentage succesvolle passes: van alle spelers passte alleen Kamohelo Mokotjo succesvoller dan Vejinovic.[Tabel 4: de pass-percentages van de verdedigende middenvelders.]Tabel 4: de pass-percentages van de verdedigende middenvelders.
Ook in de Passing Circles van Vitesse is de opbouwende waarde van Marko Vejinovic duidelijk zichtbaar. Na Jan-Arie van der Heijden en Guram Kashia geeft de middenvelder de meeste passes van alle spelers van Vitesse. Daarnaast heeft hij, na Van der Heijden en de backs Wallace en Kruiswijk, het hoogste slagingspercentage van alle spelers. Tevens geeft hij, na Davy Pröpper, de meeste keypasses – dat zijn belangrijke passes die in een assist of gecreëerde kans uitmonden – van alle Arnhemmers. Marko Vejinovic kan dus gezien worden als de opbouwende spil in het aanvalsspel van Vitesse.
Afbeelding 1: de Passing Circles van Vitesse.
Van alle onderzochte controleurs heeft Vejinovic verreweg de minste intercepties per wedstrijd. Zelfs wanneer we dit corrigeren naar een gemiddelde van 50% balbezit, komt de middenvelder van Vitesse het laagste uit op basis van deze statistiek. Ook op basis van het aantal overtredingen – de Vitessenaar had al de meeste ‘fouten’ van alle spelers – gaat niemand vaker in de fout dan Vejinovic. Een slechte zaak voor Vitesse, gezien het feit dat de club op het moment ondermaats presteert.
Alle feiten en cijfers op een rij, mag de conclusie getrokken worden dat Vejinovic een erg aanvallend ingestelde middenvelder is. Sterker nog: voor een controlerende speler zijn zijn statistieken té aanvallend. Op basis van betrokkenheid en doelpogingen lijkt de middenvelder soms meer een ‘tien’ of een vleugelspeler dan een ‘zes’, terwijl zijn verdedigende statistieken hier duidelijk onder leiden. Hoewel Vitesse het meeste balbezit heeft van alle teams, is er geen enkele speler die zóveel overtredingen nodig heeft als Marko Vejinovic. Wellicht is dit de werkelijke oorzaak voor de resultaatgerichte problemen aan de Rijn. Marko Vejinovic is te aanvallend voor een ‘zes’ bij een team in de situatie van Vitesse.
