Profvoetbalpraat: Frans Thijssen deel III

Michel Hollander is voetballiefhebber pur sang. Voor zijn platform Profvoetbalpraat interviewde hij een van zijn voetbalhelden Frans Thijssen, oud speler (1988/91) en -trainer (1995/96) van Vitesse. Vandaag het laatste deel in het drieluik.

De Hollandse klasse ontbreekt

Veel clubs zijn tegenwoordig vanwege het beperkte budget aangewezen op de doorstroom van de jeugd. Welke invloed heeft een goede jeugdopleiding volgens u op het niveau van het  profvoetbal? En ziet u daar de resultaten van op de velden?
Nee, die zie ik op het moment niet en is er weinig doorstroom. Het is jammer dat jonge spelers moeilijk doorstromen, omdat ze moeten concurreren met spelers uit het buitenland. Ik zie heel weinig spelers in de Nederlandse competitie met extra technische kwaliteiten. Ik herinner me Chadli, Tadic en recentelijk Ziyech, maar dat zijn de buitenlandse spelers die opvallen en een extra kwaliteit bezitten. Maar de échte Hollandse jongens, met een extra kwaliteit, die zie ik zelden.

Bij Ajax of Feyenoord liepen er vroeger vier of vijf spelers, die het verschil konden maken, een actie in huis hadden, waardoor je zei: “Hé, die kan de wedstrijd beslissen!” Die types zie je bijna niet meer en dat is jammer. Het is nu voornamelijk de bal rondspelen, van achteruit. Als je rondspeelt, wil je zo snel mogelijk vooruit, waardoor de tegenstander minder tijd heeft om je af te stoppen. Maar of je nou over Ajax praat of over andere clubs, ze spelen allemaal op balbezit. En dat is wel jammer.

Naar voren!

Een goede jeugdopleiding blijft heel belangrijk. Ik denk dat iedereen, ook de KNVB, in de smiezen krijgt dat er wat moet gebeuren om het voetbal beter te krijgen. We missen strijd en de extra kwaliteit. Dat heeft ook te maken met hoe specifieke dingen in de jeugdopleiding worden aangepakt, om spelers beter en balvaster te maken. Een mannetje van achteruit laten doorschuiven, de bal niet verliezen. Op die kwaliteiten moet veel meer worden geoefend! Positiespel blijft altijd belangrijk, maar we zullen wel wat meer vooruit moeten spelen in plaats van achteruit en breed.

Met vier, vijf passen naar voren kun je al alleen voor de keeper staan. Toen ik met Mühren in Engeland speelde, was het al heel normaal dat er de lange bal naar voren werd gespeeld. Dat is vaak voor een spits niet te behappen en al helemaal niet als je een spits in je elftal hebt, die de bal juist graag in de voeten aangespeeld wil krijgen. In Nederland wordt de bal eerst ‘30 keer’ rond gespeeld en dan zijn we nog niet bij de middellijn. Dat schiet ook niet op hè! In Engeland doen ze het in één keer, maar er is ook een tussenweg.

Eerdere delen gemist? Lees deel I en deel II in het Frans Thijssen-drieluik op Vitesse.org.

De voorverkoop van het voetbalboek van Michel Hollander, waarin talloze interviews w.o. Edward Sturing te lezen zijn, kun je vinden op Profvoetbalpraat.nl .
 

Profvoetbalpraat / Foto’s SV