Kwakkeljournalistiek

Vorige week was het weer zover. Met volle overtuiging kondigde Voetbal International aan dat de samenwerking tussen Vitesse en Chelsea op een laag pitje gezet zou worden.

Men beriep zich op de voorspelbare ‘betrouwbare bronnen’ die wisten te melden dat Chelsea een meerderheidsaandeel in het noodlijdende Belgische Moeskroen zou nemen.
 
De Belgische voetbalregelgeving omtrent spelers van buiten de EU is gunstiger dan in Nederland. En natuurlijk werden de voor de hand liggen open deuren van stal gehaald zoals de dreiging ‘dat dit het einde van de samenwerking tussen de Londenaren en Vitesse zou betekenen’.
 
Is het niet de verkoop van Vitesse dan is het wel aanverwante onzin die de bladen en voetbalsites moeten vullen. En al die losse flodders worden natuurlijk nooit rechtgezet als het voor de zoveelste keer een mispeer blijkt te zijn.
 
De voorzitter van Moeskroen Edward Van Daele maakte korte metten met de geruchtenstroom over de vermeende overname. "Samenwerking met Chelsea? Ik heb nooit contact gehad met Chelsea, al kloppen af en toe wel vage bemiddelaars aan.” Voorzitter Van Daele had een mooie kwalificatie voor dit soort journalistieke hoogstandjes. "Een kwakkel".
 
Voor diegenen die het Belgisch niet machtig zijn zullen wij het even vertalen. Kwakkel (journalistiek): Belgisch-Nederlands synoniem voor canard. En voor wie het woord ‘canard’ niet kent, omschrijft Wikipedia het als volgt: ‘het woord canard betekent in de Nederlandse journalistiek: een bericht dat, na publicatie niet waar blijkt te zijn.’
 
Mooie term, kwakkel. Het wachten is op de volgende sukkel die met een verkoopverhaal komt.
 

Supportersvereniging Vitesse / Foto’s SV